نفحات

بومیان آمریکائی همواره رابطه خود با خدایان و ارواح را به طرق گوناگونی به نمایش گذاشته اند . از آن جمله آوازها، رقصها ،بازی ها، و هنرهای تصویری است.

از شیوه های بیانی ایشان، یکی هم آوازهای عاشقانه ای است که با فلوت نواخته ،و غالبا در شبها خوانده می شود. آوازها، و رقصهای مرتبط با آئینها و مراسم کشاورزی، رقص عزاداری برای مردگان، و سرانجام رقصهای دایره شکل ،که هنوز هم از سرگرمی ها و تفریحات بومیان آمریکائی است.

بیان تصویری رابطه بین بومیان آمریکائی و خدایان و ارواح مقدسه ایشان بسیار گسترده و متنوع بوده است. پاره ای از این هنرهای بصری برای ایجاد تصاویر طبیعی خوکها  ، نهنگها ،و صور انسانی که،  اسکیموها روی نوک نیزه ها ، حک می کردند، تا آنها را به سمت هدفهایشان هدایت کند ،و یا در خالکوبی چهره خانمها به منظور حفاظت از شر، و شیاطین مورد استفاده قرار گرفته اند. حاصل پاره ای از بیانهای هنری دیگر، تیرکهای توتم گونه قبایل نوتکا و تلینگیت در کناره ساحل پاسیفیک در کاناداست . این تیرکها ، علاوه بر اینکه وسایل و اشیائی دینی به حساب می آمدند نوعی علامت و نشان خانوادگی بودند ،که نوعی بیان هنری از تاریخچه خانواده  حیوانات و موجوداتی افسانه ای و اساطیری را که مبین وحدت همه صور وجود بود به صورتی ترکیب شده و متحد به دست می دادند. همچنین نوع دیگری از این بیان هنری در قالب طرحهای هندسی و صبغه های خاکی سفال سازیهای قبیله پوئبلو و لباسهای بسیار سرزنده و شادابی که قبیله ناواجو و زونی به رنگهای آبی ، سرخ مخملی ، و زرد، در مراسم  و آئینهای دینی بر تن می کردند ظاهر می شد. انتخاب این رنگها به منظور نشان دادن سرزمینهای سر سخت بیابانی که این مردمان همواره در آن زندگی کرده اند ،و اشعه های کم رنگ و زنده و شاداب خورشید به هنگام طلوع و غروب در آسمان بیابانها بود. کاربردهای دیگری از طراحی های هندسی و رنگهای روشن و زنده در نقاشی ها، بافت پارچه ها، و صنعت جواهر سازی به وجود آمدند.

امروزه در بسیاری از موزه های معظم دنیا ، سفالها،  البسه ،  پارچه ها و سلاحهای تزیین یافته ی قبایل بومی آمریکائی به خاطر هنر استادانه ای که در آنها به کار رفته ،و نیز جنبه بصری چشمگیر آنها ، مقام والایی کسب کرده اند . به هر حال مهم است به خاطر داشته باشیم که نزد آمریکایی های بومی که این آثار بدیع هنری را به وجود آوردند هیچ گونه جدایی تصنعی بین هنر و زندگی وجود نداشت و بلکه بر عکس می توان گفت که هنرها همواره  زندگی بومیان آمریکایی را تغذیه و حفظ نموده و انسجام منطقیی را که در ذهن آنان بین جهان مادی و روحانی وجود دارد  شکل بخشیده است.