نفحات

               خلاف  پیمبر  کسی ره  گزید                      که هرگز به منزل نخواهد رسید

                مپندار سعدی که راه صفا                        توان رفت جز در پی مصطفی (صفحه ۸)

سعدی در این نعت زیبا پیامبر (ص) را با صفاتی چون: کریم السجایا٬جمیل الشیم٬نبی البرایا٬شفیع المم٬اما رسل ٬پیشوای سبیل٬امین خدا٬مهبط جبرئیل٬ شفیع الوری٬ امام الهدی و... یاد می کند و بر پیامبر و فرزندان و پیروانش درود میفرستد:

               درود ملک  بر روان تو  باد                          بر اعقاب و بر پیروان تو  باد (صفحه۹)

  سپس بعد از ذکر بعضی از صفات و معجزات آن حضرت خود را عاجز از ستایش پیامبر رحمت (ص) می داند:

                 چه نعت پسندیده گویم تو را                     علیک الصلوِة ای نبی الوری (صفحه ۹)

شیخ اجل پس از دیباچه در دعایی ارادت خود را به خاندان عصمت وطهارت بیان می کند:

                 خدایا  به  حق  بنی  فاطمه                       که بر قول ایمان کنم خاتمه

                  اگر دعوتم رد کنی ور قبول                       مرا دست ودامان آل رسول (صفحه ۱۰)

سعدی در نعت دیگری پس از ستایش خاتم النبیین(ص) بار دیگر خود را ناتوان از مدح آن حضرت می داند:

                  ندانم کدامین سخن گویمت                        که والاتری ز آنچه من گویمت

                  تو را عز لولاک تمکین بس است                        ثنای تو طه و یاسین بس است 

                  چه وصفت کند سعدی ناتمام                       علیک الصلوة ای نبی و السلام (صفحه ۱۱)

ادامه دارد...