نفحات

او مشتاقانه به دیدار صاحبخانه می شتابد بی آنکه هیچ یک از رموز دیدار خانه را فرو گذارد.

زیارت خانه را به لباس احرام در باید آمد.

حسین- سلام محرمان واقعی بر او- در میقات نینوا به لباس سرخ نادوخته ی عشق محرممی شود و

تازه این احرام  نیز همه ی احرام او نیست!!

حاجیان لبیک را از میقات آغاز می کنند و کعبه را که می بینند لب فرو می بندد.

شاید بتوان دریافت که حسین- سلام دلسوختگان بر او - لبیک را از کجا آغاز کرده است اما کسی نمی داند که او در

کجا لبفرو بسته است... 

چه دیده است که نیاز به لبیک را مرتفع دانسته است . . . .

برای حاجیان بعد از طواف و قبل از سعی نوشیدن از آب زمزم مستحب است.

این را هم نمی دانیم او چه کرده است. . .

 او در میان صفا و مروه سعی نمی کند!!

 سعی او میان خیمه و میدان است.                               در زیر شعله های سوزان آفتاب ...