نفحات

((بسم الله الرحمن الرحیم و ایاه نستعین))

می‌دانم که می‌آیی
چه غم دارم ز تنهایی
می‌باری چو ابر بهار
می‌شویی از دل غبار
می‌تابی چون آفتاب
می‌ربایی از دیده خواب

می‌رسد با بانگ صبح از سوی او
آن نسیم جانفزای کوی او
گر دل من بی‌‌قراری می‌کند
او بهارست و بهاری می‌کند

                                                                                                   می‌دانم که می‌آیی
                                                                                                        چه غم دارم ز تنهایی
                                                                                                            شب هجران شود کوتاه
                                                                                                            رسد صبح امید از راه...

                                                                                                        شعر: امیرحسین سام

میلاد موعود مبارک!

*.موسیقی وب دو نوازی پیانو و سه تار کاری از سینا جهان آبادی و دوست گرامی امیرحسین سام است. لازم به ذکر است این قطعه با الهام از آهنگ "زرد و سرخ و ارغوانی کاری" از امیرحسین سام و به صورت بداهه نواخته شده است.

من این قطعه را نوعی موسیقی استعلایی می نام. " آنچه از آسمان آمده به آسمان بازمی گردد."

در صورت امکان نظر خودتان را در مورد این آهنگ بیان فرمایید.

بیشتر نک به : http://sam.malakut.org و http://www.amirsam.com

((بسم الله الرحمن الرحیم و ایاه نستعین))

((اِنَّ لِرَبکم فی ایامِ دهرِکم نفحاتٍ من رحمتهِ٬ اَلا فتعرَّضو لَها)) 

قاصدک ! هان ، چه خبر آوردی ؟
از کجا وز که خبر آوردی ؟
 خوش خبر باشی، اما،‌اما
گرد بام و در من
 بی ثمر می گردی
انتظار خبری نیست مرا!
 نه ز یاری نه ز دیار و دیاری باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
 برو آنجا که تو را منتظرند
 قاصدک!
در دل من همه کورند و کرند
 دست بردار ازین در وطن خویش غریب
 قاصد تجربه های همه تلخ
 با دلم می گوید:
 که دروغی تو، دروغ!
 که فریبی تو، فریب!
 قاصدک  هان! ولی ... آخر ... ای وای...
 راستی آیا رفتی با باد؟
با توام ، آی! کجا رفتی؟ آی!
راستی آیا جایی خبری هست هنوز؟
مانده خاکستر گرمی، جایی؟
 در اجاقی طمع شعله نمی بندم، اندک شرری هست هنوز؟
 قاصدک!
ابرهای همه عالم شب و روز
 در دلم می گریند

م.اميد (مهدی اخوان ثالث)

مخاطبان دیگر هم هر گونه ای می خواهند تفسیر کنند.

*. بیشتر نگاه کنید به: "ضیافت الموت"

((هو))

((بسم الله الرحمن الرحیم و ایاه نستعین))

که یکی هست و هیچ نیست جز او

وحــــــــده لاالـــــه الاهــــــو

 سخنی چند در باب ترجیع بند هاتف؛

بیت فوق خانۀ ترجیع شعری از هاتف اصفهانی است. این ترجیع بند که از زیباترین ترجیع بندهای شعر فارسی است. مضاین شعر نشان از تسلط بالای هاتف بر ادب فارسی، عرفان نظری و حتی ادیان دارد. یکی از مهمترین نکات شعر دیدگاه وحت وجودی آن است که پایه و اساس این ترجیع بند است. در سایه وحدت وجود نکته مهم دیگر " وحدت متعالی ادیان " است گه سنت گرایان عصر ما نیز تأکید بسیاری بر آن دارند. این گونه نگاه به ادیان رنگ خاصی به این شعر هاتف داده است  و آن را از مرز زمان خارج کرده است. نمونه ای برای متنهایی که در زمان نمی گنجد شعر حافظ است. یک سخن از بایزید بسطامی نیز هست که فرا زمانی است:

((به صحرا شدم عشق باریده بود و زمین تر شده و چنانک که پای به برف فرو شود به عشق فرو می رفت.))

گویا این سخنان از حقیقتی یکسان خبر می دهند که فرازمانی است و در همه جا و همه زمانها یکسان است و آن حقیقت و جود و مطلق است. بازگردیم به شعر. از دیگر مورادی که باید به آن توجه کرد اطلاعات ادیانی هاتف است. او به خصوص در مورد زرتشتیان اصطلاحات را به گونه ای دقیق و زیبا به کار می برد. آری گویا آنچنان که استاد ویلفرد کنتول اسمیت استاد و رئیس مرکز تحقیق در ادیان جهان دانشگاه هاروارد اعتقاد داشتند؛(( اولین مطالعات تطبیقی ادیان را باید در بین مسلمانان ایران جست)) و در کنار افرادی چون ابوریحان بیرونی، عبدالکریم شهرستانی و ابوالقاسم میرفندرسکی؛  نام هاتف اصفهانی را نیز افزود.   

ترجیع بند هاتف را در ادامه مطلب بخوانید...